چرا آتشسوزی سیمان آبیک به بیمه‌گری البرز مبهم است؟
سکوت سنگین شرکت بیمه البرز به عنوان بیمه‌گر حادثه آتشسوزی کارخانه سیمان آبیک باعث شده تا این خسارت 170 میلیارد تومانی حالا به یکی از بزرگترین ابهامات صنعت بیمه تبدیل شود.
به گزارش فرکانس بیمه، بهمن ماه سال گذشته یکی از رسانه‌های تخصصی صنعت بیمه در خبری به نقل از حمید فرمانی باروق، مدیرعامل شرکت سیمان آبیک می‌گوید: «به دنبال حادثه آتش سوزی در انبار پاکت این شرکت در تاریخ هفتم بهمن ماه سالجاری با ظرفیت حدود “۲ میلیون پاکت” طعمه حریق شد».
مدیرعامل شرکت سیمان آبیک بدون هیچ اشاره‌ای به نام شرکت بیمه‌گر گفته بود که «با توجه به اینکه شرکت از پوشش مناسب بیمه‌ای برخوردار بوده، هماهنگی لازم با شرکت بیمه برای ارزیابی و جبران خسارت انجام شده است».
پیش از آن نیز همین رسانه تخصصی صنعت بیمه در خبری دیگر به نقل از مدیران کارخانه سیمان آبیک موجودی قطعات و لوازم یدکی این کارخانه را حدود ۱۷۰ میلیارد تومان ذکر کرده و گفته بود که این قطعات تا سقف ۱۵۸ میلیارد تومان در نزد یک شرکت بیمه پوشش دارد.
تا اینجای کار چند سوال اساسی پیش می‌آید؟ اول اینکه چرا نامی از شرکت بیمه‌گر نیامده و پایگاه خبری فرکانس بیمه باید از منابع غیررسمی از بیمه‌گر حادثه آگاه شود؟
چرا بیمه‌گر خود به صورت رسمی اعلام نمی‌کند که این خسارت به آن شرکت مربوط بوده است؟ مگر بیمه‌گر یک حادثه بودن امر منکر یا نکوهیده‌ای است که اعلام نمی‌شود؟ اساسا مگر رسالت یک شرکت بیمه چیزی غیر از پوشش خسارات و حوادث احتمالی است؟
مساله بعدی علت آتشسوزی است؛ اینکه علت آتشسوزی در یک کارخانه سیمان که معمولا به دلیل سیمانی بودن محیط، کمتر ظن آتشسوزی آن می‌رود، چه بوده است؟ آیا علت حادثه مشخص شده که از قول مدیر این کارخانه «هماهنگی لازم با شرکت بیمه برای ارزیابی و جبران خسارت انجام شده است»؟
سوال دیگر این است که آیا همه ۲ میلیون پاکت مورد اشاره طعمه حریق شده یا بخشی از آن آتش گرفته است؟ آیا این همان موجودی قطعات و لوازم یدکی کارخانه است که رقم ۱۷۰ میلیارد تومان برای آن ذکر شده است؟ اگر بله، قیمت‌ها چگونه اینقدر هنگفت محاسبه شده است؟ اگر نه، چه چیزی دیگری آتش گرفته که این حجم از خسارت را موجب شده است؟
همه اینها سوالات و ابهاماتی است که در صورت عدم اعلام رسمی از سوی روابط عمومی شرکت بیمه‌گر همچنان مبهم می‌ماند و در صورت ابهام هم قطعا نیازمند ورود دستگاه‌های نظارتی تخصصی صنعت بیمه و حتی فراتر از آن به مساله است.
اینکه در سکوت شرکت بیمه‌گر، بیمه‌گزار بدون مشخص شدن علت حادثه نرخ و موجودی انبار اعلام می‌کند(آنهم از طریق یک رسانه تخصصی بیمه‌ای) قطعا پیچیدگی و ابهام مساله را بیشتر می‌کند.
جدای از چند و چون این قضیه و ابعاد مختلف آن که احتمالا با ورود دستگاه‌های نظارتی مشخص خواهد شد، مسبب اصلی ابهام و پیچیدگی بیشتر این مساله بخش روابط عمومی شرکت بیمه البرز است که کوچکترین اطلاع رسانی در این باره انجام نداده است.
اینکه علت عدم اطلاع رسانی روابط عمومی درباره این حادثه و جزئیات آن چیست هم مساله‌ای است که مطمئنا مدیران ارشد این شرکت باید درباره آن پاسخگو باشند.
همانطور که می‌دانیم در این شرایط تحریمی مقوله “تولید” اصلی‌ترین گرانی‌گاه اقتصاد کشور است و اگر بنا باشد در این حوزه عواملی با آتشسوزی‌های جعلی یا پنهان کردن آن باعث ایجاد خسارت به بخش تولید و پرداخت خسارت آن از جیب بیمه‌ها شوند، قطعا مستحق برخوردهای جدی خواهند بود.
پیش از این علی اکبر ترکاشوند، مدیرکل حراست بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و رئیس کارگروه شناسایی و مقابله با تقلب‌ها و کلاهبرداری‌های بیمه‌ای گفته بود که سالانه «۲هزار‌میلیارد تومان» خسارت غیر حق بیمه‌ای(تقلب) در کشور پرداخت می‌شود و «اکثر» این پرداخت‌های غیر حق در خسارت‌های «آتشسوزی» بر صنعت بیمه کشور تحمیل و آن را با چالش‌های اساسی رو به رو می‌کند.
این اظهارات به خوبی اهمیت کاوشگری درباره آتشسوزی‌های بزرگی همچون آتشسوزی کارخانه سیمان آبیک را نشان می‌دهد، آتشسوزی که حالا با انفعال روابط عمومی بیمه البرز در اطلاع‌رسانی به هاله‌ای از ابهام فرو رفته است.
گفتنی است فرکانس بیمه تقریبا به همه آتشسوزی‌های بزرگ در کشور ورود کرده و برای هر کدام از آنها گزارش‌های پرسشگرانه و مفصلی را تهیه کرده است که در یک مورد از آن مشخص شد آتشسوزی کارخانه طبیعت سبز متعلق به هلدینگ میهن با ۲هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان خسارت «عمدی و غیرطبیعی» بوده است.
